Urodziła się w rodzinie bogatego fabrykanta jedwabiu, jako jedna z siódemki rodzeństwa. Duży wpływ miał na nią w dzieciństwie jej brat, Fileas, który później wstąpił do Paryskiego Seminarium Misji Zagranicznych. W 1816 złożyła wieczyste przyrzeczenie dziewictwa. Odwiedzała lyońskich ubogich i niosła im pomoc. Pod wpływem brata, a także po lekturze listu biskupa Louisa Dubourga w sprawie materialnego wsparcia duszpasterstwa francuskiej emigracji w USA, rozpoczęła przygotowania do stworzenia towarzystwa mającego wspierać misje. Pierwsze grupy założyła w fabryce jedwabiu należącej do ojca. Wkrótce idea znalazła naśladowców w całym Lyonie. W 1819, po połączeniu jej dzieła z podobną organizacją prowadzoną przez panią Petit, ukonstytuowało się lyońskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary, zwane też Związkiem Lyońskim. Zatwierdził je papież Pius VIII, a potem przywileje potwierdzili jeszcze Grzegorz XVI i Leon XIII. Dzieło zajmowało się głównie zbieraniem pieniędzy na katolickie misje zagraniczne.

Od 1826 podejmowała działania mające na celu popularyzację modlitwy różańcowej. Tworzyła w tym celu piętnastoosobowe grupy, które przyrównywała do bryłek węgla, wzajemnie się ogrzewających. Dzieło to nazwała Żywym Różańcem, który wkrótce mocno rozpowszechnił się w Europie i poza nią.

22 maja 2022 roku Paulina Jaricot została wyniesiona na ołtarze i została błogosławioną Kościoła Katolickiego.